Pierwsza wersja standardu JDBC. Pojawiła się na rynku wraz z wypuszczeniem JDK 1.0 (Java Development Kit). Zawierała podstawowy zestaw narzędzi umożliwiających dostęp do bazy danych. W pakiecie java.sql znalazły się następujące interfejsy:

• Connection
  
• DatabaseMetaData
  
• Driver
  
• DriverManager
  
• ResultSet
  
• ResultSetMetaData
  
• Statement
  
  • CallableStatement
    
  • PreparedStatement
    
• Types
  

  Obecnie w wersji 2.1. Standard JDBC 2.0 pojawił się wraz z Java SDK 1.2. Stanowi on funkcjonalne rozwinięcie wersji pierwszej, tak by sprostać wymaganiom stawianym przez pozostałe produkty Suna. Jego powstanie było w szczególności związane z wprowadzeniem przez Suna nowych technologii: Java Transaction Service (JTS), Java Naming and Directory Interface (JNDI), JavaBeans, czy też Enterprise JavaBeans (EJB). Do opublikowania nowej wersji JDBC przycznił się także rozwój obsługi standardów wielojęzycznych.

JDBC 2.0 podzielony jest na dwie części:

• JDBC 2.0 core API - zawarta w java.sql - posiada pełny zestaw mechanizmów dostępu do baz danych; na nim skupia się poniższy dokument. Faktycznie składa się z części JDBC 1.2 uzupełnionej o szereg nowych funkcji.
  
  
• JDBC 2.0 Optional Package - zawarta w javax.sql - uzupełnia funkcjonalnie mechanizmy JDBC core API (client-side API), rozszerzając m.in. interfejs strony serwera (server-side API). Jest integralną częścią technologii J2EE.

Autorzy JDBC 2.0 poza dodaniem kilku nowych klas (interfejsów), zwiększyli funkcjonalność interfejsu oraz poprawili efektywność poprzednich rozwiązań. Dodano także obsługę typów danych zgodnych ze standardem SQL3. Pojawiły się m.in:

• aktualizacja grupowa (batch updates)
• operacje programowe (programmatic inserts / deletes / updates)
• przewijane kursory (scrollable ResultSets)

  Wraz z ukazaniem się ostatecznej wersji JDK 1.4 (na dziś dostępna jest jedynie wersja beta), światło dzienne ujrzy nowa edycja interfejsu: JDBC 3.0. Poniższy dokument opisuje JDBC w wersji 2.x.